Sırrı Süreyya Önder: “Ne yerde taş kaldı ne bağrımızda yer” (1. Bölüm)

Barış çok ciddi bir iştir, savaşmak çok basit. Bir kişi bile barışı talep etmeye devam ederse barış umudu var demektir. Sonsuza kadar sürmüş bir çatışma ve savaş hali yoktur. Bu iş, sadece demokrasi güçlerinin ve demokrasiye inananların çözebileceği bir şeydir. Umut, iktidarın dışında kalan sosyal-siyasal yapıların bir araya gelmesinde.

Sırrı Süreyya Önder, nadirattandır.

Benzeri yoktur. Benzemeye çalışmaz.

Kamusal alanda ilk göründüğü andan itibaren herkesin hayatında bir yer edinmiştir.

Bunda zekası ve yeteneklerinin ötesinde persona’sının büyük etkisi vardır. Nereden gelip nereye gittiğini, nasıl bir hayat sürdüğünü bilmeyiz. Ama onu merak ederiz. Söyledikleri, yazdıkları, filmleriyle bu merakı daha da besler. Ondan durmadan bir şeyler bekleriz. Bizi hiçbir zaman düş kırıklığına uğratmaz.

Bu dünyaya hiç borcu kalmamış bir adam gibi özgürce ortalıkta gezer; herkese bir selamı, herkesten alacağı bir öykü mutlaka bulunur. İnsana gelecek güzel günleri hatırlatan bir şey vardır rahatlığında. Korkusuzluğunda. Muhabbet insanıdır. Ama öncelikle yazardır. Sözlü geleneğin nefesiyle parlatılmış, okuyanın evreninde ışıklı bir iz bırakan yazılarıyla has bir yazar kumaşındandır. Sihri, kıvrak zekasıyla bezediği mizahtadır. Gerçeği bakılmadık yanından bakarak soyar, çırılçıplak bırakır.